Bağdat: İslam'ın Altın Çağı

"Bağdat şehri, Dicle'nin sağ ve sol kıyılarında on dokuz kilometre çapında iki geniş yarım daire çizmişti. Parklar, bahçeler, villalar, güzel gezi alanları, zengin pazarlar, iyi inşa edilmiş camiiler ve hamamlarla bezeli banliyöler; nehrin iki tarafında geniş bir alana uzanıyordu. Refah zamanlarında, Bağdat'ın nüfusu iki [milyon]u geçmişti! Halifenin sarayı, saatlerce yürünebilecek büyüklükte geniş bir parkın ortasındaydı; yanında, vahşi hayvanlara ev sahipliği yapan bir hayvanat bahçesi ve kuşhane bulunuyordu. Saray, bahçelerle donatılmıştı; muhteşem bitkiler, çiçekler, ağaçlar ve heykellerle çevrelenmiş su depoları ve çeşmelerle süslenmişti. Nehrin bu tarafında ileri gelen soyluların sarayları yer alıyordu. On sekiz metreden dar olmayan devasa caddeler, şehrin bir ucundan diğer ucuna uzanıyor; şehri bloklara bölüyordu. Bu blokların ya da bölgelerin her birinin bir sorumlusu vardı ve bu kişiler sorumlu oldukları alanın temizliğiyle, sağlık koşullarıyla ve halkın rahatıyla yakından ilgileniyorlardı."