Giorgio de Chirico'nun  "Endişeli Yolculuk" İsimli Eseri

Müzenin depo bölümündeyiz. Giorgio De Chirico’nun 1913 tarihli Anxious Journey, yani Endişeli Yolculuk adlı tablosunun yanında. 1913, Giorgio De Chirico için çok önemli bir yıldı. Bu resim De Chirico’nun Pariste kendi stüdyosunda açtığı serginin bir parçasıydı. Gelenlerin arasında eleştirmen, şair ve Avant-Garde sanatının ustalarından biri olan Guillaume Apollinaire (giyom apoliner) vardı. Kasım 1913’te Apollinaire bu sergideki deneyimlerini yazdı. Bu yazısında resimlerin ne kadar modern olduğundan ve garip metafiziksel yapılarından bahsetti. De Chirico, resimlerin algılanan gerçekle değil de, hayal edilen gerçekle alakalı olabileceğini düşündürüyor bize. Gördüğünüz şey diziler halinde sıralanmış mimari yapılar. Bunlar mekanda Rönesans sanatçılarının bile kullandığı tekniklerle yerleştirilmiş. Bu teknikler izleyicinin gerçek bir mekan hissi alması için kullanılırdı. Dikey çizgiler, yatay çizgiler ve perspektif var. Ama olması gerektiği gibi bir araya gelmiyorlar. Buradaki çizgiler bir yere gitmiyor. Ya da siz nereye gittiklerini öğrenecek fırsata sahip değilsiniz. Renkler durgun ve gölgeler neredeyse her yerde. Şuradaki bir tutam gökyüzü ve kırmızı tuğla çatının dışında her yer bu yapılarla dolu. Ve tabi buradaki lokomotif. Bir çok insan bunu tehditkar olarak tanımlıyor, kafeslenmiş canavar olarak. Bu lokomotifi bu şekilde, tuğla duvarın arkasına konumlandırmak kesinlikle psikolojik bir gerginlik yaratıyor. Andre Breton, Rene Magrite gibi birçok sürrealist sanatçı, De Chirico eserlerini sürrealist resmin tanımı olarak aldılar. Garip rüya durum betimlemelerini yarattılar. Ve bence bu resim gerçekten çok güzel bir şekilde bu hissi özetliyor. 1913 yılı De Chirico’nun resimlerindeki anahtar elementleri görmeye başladığımız yıldır.