Oturan Figür: Yaëlle Biro ile "Duygular Yumağı"

Bu figür 12. yüzyılda üretilmiş. Pişmiş çamurdan yapılma bu heykel, yaklaşık olarak milattan sonra 1400 yılında yok olan bir topluma ait. Ait olduğu kültüre dair elimizde neredeyse hiçbir bulgu yok. Fakat bu heykel bulgunun ta kendi. Muhtemelen herhangi bir yöneteni olmayan, eşitlikçi bir toplumun izleri görülüyor. Bu figürdeki insanın sıradanlığı bize bunu gösteriyor. Burada çıplak bir insan görüyoruz. Tüm çıplaklığıyla, hepimizin kendini bağdaştırabileceği saf, insansı duyguları yansıtıyor. Eğer heykelin etrafında dönerseniz sırtındaki şu garip izleri görürsünüz. Sırtında hastalıktan veya yaşlılıktan izler oluşmuş bir insan gibi duruyor. Ya da belki özellikle yapılmış izlerdir bunlar. Heykelin vurguladığı duyguların merkezinde bu duruş var. Yoğun hisler var burada. Figür adeta katlanmış gibi duruyor. Sanki gövdesi ve önde birbirine dolanmış olan uzuvları arasındaki boşluğun etrafında yapılmış gibi. Öne doğru eğilmiş mi? Yoksa düşüncelere dalıp gitmiş bir halde, sabit bir pozisyonda mı duruyor? Muhtemelen derin derin iç çekiyor hatta. Bir köşede kıvrılıp oturmuş, üzgün bir çocuk gibi de görünüyor. Açık açık hüzünlü ve belki biraz da kederli biri gibi duruyor. Gerçekten de bu heykel bir duygu demeti gibi. Yana eğilmiş duran yüzü oldukça anlamlı. Açık duran ağzı, belirgin burun delikleri, göze çarpan kulakları… Neredeyse nefes alıyormuş ve etrafında olan biteni dinliyormuş gibi… Bunları sağlayacak tüm niteliklere sahip. Bence bu heykel ile ilgili çok önemli bir konu da bize tarih hakkında söyledikleri. Sıradan, basit bir insan bize tüm medeniyet hakkında bir şeyler anlatıyor. Sonuç olarak bu figür, tüm insanlık hakkında bize çok şey düşündürüyor.