Raffaello'nun Papa II. Julius Portresi

Merhaba ! İşte karşımızda Rafael’in II. Julius portresi. İkinci Julius, yüksek Rönesans’ın önde gidenlerindendi ve onun sayesinde günümüze neler ulaştı neler. Sistina Şapeli’nin tavanı, Aziz Petrus Bazilikası, Rafael’in Stanza’daki freskleri... O aynı zamanda bir şavaşçıydı. Askeri hayatı süresince olağanüstü inşaatları finanse etti ve sonradan politik hayata atıldı. Hatta Julius’un yönetimindeki kilisenin aşırılığına tepki gösteren Luther reforma ön ayak oldu. Bizim için orduları yöneten bir papa hayal etmesi güç ama Julius tam da bunu yapıyordu. Şimdi, burada nasıl tasvir edildiğine bir bakın. Bir kral. Tahtta oturuyor. Hem politik hem ruhani bir güce sahip. İşte o dönemde Papalık İtalya’daki bazı bölgeler üzerinde politik hak iddia etti. Ve bu haklar 20. yy’da Vatikan tarafından kaldırılana kadar geçerliydi. Londra’daki Ulusal Galeri bu resmin tarihini papanın sakallı olmasından tahmin ediyor. Papa savaşta kaybedilen Bolonya’ya duyduğu üzüntü için sakal bırakmıştı. Diğer bir mesele ise ekonomik güç ile ruhani gücün birbirine bağlı olması. Şu yüzüklerindeki taşların büyüklüğüne bir bakın! Tabi ne kadar güzel çizildiğini de atlamamalıyız. Ne kadar keskin ve parlak resmedilmişler, değil mi ? Bu keskinliği kürkün köşelerinin yumuşaklığıyla ya da başlığıyla karşılaştırın. Şu kıyafetteki kırışıklardan süzülen ışık inanılmaz. Ayrıca beni en çok etkileyen şeylerden biride yüzündeki insancıl ifade ve psikolojisinin hissedilişi. Düşünceli resmedilmiş. Savaşçı yanı hiç gösterilmemiş. Sağa aşağı doğru bakıyor. Bedeni merkezden biraz dönmüş, kudretli bir figür olarak değil de, sıradan bir adam olarak resmedilmiş. Bedeni idealleştirilmemiş, güzelleştirilmemiş, dişlerini sıkmış. Resimde anlatılmak istenilen kararlılığın, bir çeşit düşünce maneviyatının simgesi bu. Oldukça etkili, değil mi ? Bakın bu kararlılığı ellerinde de görebiliyoruz. Bir elinde mendil var, yani bir yumuşaklık var. Tutuşunda belki düşünceli bir tavır var bile diyebiliriz. Ve diğer eliyle ise koltuğun kolunu sıkıca tutuyor daha güçlü bir tavrı var. Yani Rafael’in bu resmini dikkatle incelediğimizde, Julius’un karakteristik özelliklerinin tamamını görebiliyoruz. Diğer ikonografik öğelerden de söz edelim hadi. Bakın ! Sandalyelerin tepelerinde ters palamutlar var. Bu onun soyadına bir gönderme. Çünkü İtalyanca’da meşe anlamına geliyor. Della Rovere. Şu arkadaki yeşil alanda Aziz Peter’ın yani Pietro'nun anahtarları var. Bu papalık sembollerinden. Bütün bu resimde tamamlayıcı renkler olan yeşil ve kırmızı kullanılmış. Bu bir yoğunluk kazandırmış. Ve resme hareketlilik katmış. Yağlı boyanın, yeni yeni kullanılmasına rağmen, şahane bir etkisini görüyoruz.. Kürk, kırışıklıklar, sakal, altın. Hepsinin adeta ayrı bir dokusu var. Yenlerindeki saten ile kürke bakın örneğin, inanılmaz değil mi ? Resim parıldıyor! Hoşçakalın !