Toplumsal Yeniden Üretim

Fakir ve zengin aileler arasında devasa bir sosyal eşitsizlik süregelmekte. Zengin ve kaynakları bol olan aileler ile fakir olanlar arasındaki bu büyük sosyal eşitsizlik nesiller boyu kendini tekrarlıyormuş gibi görünüyor. Bu grubu “nesil 1” olarak ve diğerini “nesil 2” olarak sınıflandıralım. Zengin ailesi olan büyük bir grup insan zengin kalmaya devam ederken daha fakir ailelerden gelenlerin de fakir kaldığını görüyoruz. Bu süreci “toplumsal yeniden üretim” olarak adlandırıyoruz. Toplumsal yeniden üretim nesiller boyu sosyal eşitsizliği yeniden ürettiğimiz anlamına geliyor. Bu durumun bir açıklaması olmalı. Örneğin zengin aileler işte, bunlara sahip, buradaki dolarlara :) Onlarda bolca finansal sermaye var. Finansal sermayenin yararlı olan kısmı bu sermayeye sahip olanların bir şeylere yatırım yaparak karşılığında bir getiri elde edebiliyor olmalarıdır. Finansal sermaye ile başka şeylere yatırım yapabilirsiniz. Yatırım yaparak “sosyal sermaye” elde edebilirsiniz. Sosyal sermaye güvenilir ve faydalı sosyal ağlar kurmaktır. Güvenilir ve yararlı bağlantılardan oluşan bir ağ. Bu bağlantılar sayesinde toplumdaki fırsatlardan ve avantajlardan fayda sağlayabilirsiniz. Finansal sermayenin size azandırabileceği şeylerden bir diğeri de “kültürel sermaye”’dir. Kültürel sermaye ise birkaç farklı şeye dairdir. Örneğin, anne babanız sizi düzenli olarak yurtdışı tatillerine çıkartıyorsa ve Fransızca gibi yabancı diller öğreniyorsanız, sizi tiyatroya ve sinemaya götürüyorlarsa ve kaliteli bir klasik müzik zevkiniz varsa... yakındaki golf kulübünde nasıl davranmanız gerektiğini biliyorsanız veya polo oynamayı biliyorsanız, orta ve üst sınıfa ait çocukların yaptığı ve bildiği şeyleri biliyor ve benzerlerini yaşıyorsunuz demektir. Evinizde resimler, portreler ve diğer kültürel eserler olabilir ve onlar hakkında birçok şey biliyor olabilirsiniz. Ebeveynleriniz size ipuçları vererek bu kültürü öğretiyorlar demektir. Bu sosyal ve kültürel sermaye aslında sermayedir. Bu anlayışla bazı ödüller kazanabilirsiniz. Bu ödüllerden biri de bu süreçlerin, bu iki sermayenin toplumsal yeniden üretimde süper hız etkisi yaratmasıdır. Ama durun bir dakika! Eğer birisi gerçekten fakirse, sosyal sermayeye sahip olamayacak mı? Mutlaka sosyal ağları olacaktır ve mutlaka bir kültürleri ve kültürsel deneyimleri olacaktır. Ama ben bu karışıma yeni bir şey ekleyeceğim. Ortaya öyle birşey koyacağım ki bütün bunları yıkacak. Ortaya koyacağım şey eğitim sistemi. Bana söyleyebileceğiniz şeylerden birisi “dur bir dakika, eğitim sistemimiz fakirlere zengin olmaları için bir fırsat veriyor mu?” demek olacaktır. Ve zenginler her halükarda iyi eğitim alıyorlar, öyle değil mi? Bu herkese eşit bir temel sağlayarak bu döngüyü alt üst etmek için bir fırsat vermiyor mu? O halde şunu bir düşünün. Eğitim sistemimiz çok daha fazla kaynaklara sahip olan üst sınıflara veya imtiyazlı sınıflara ait insanların kültürlerine değer verdiği gibi alt sınıfların kültürlerine de değer veriyor mu? Buna örnek olarak duvar yazılarını verebiliriz. Bir çocuk mahallesindeki duvar yazıları hakkında herşeyi biliyorsa, eğitim sisteminin buna güzel sanatlar kadar önem vereceğinden pek emin değilim. Buradan eğitim sisteminin daha fakir veya daha az avantajlı olan nüfusun kültürel sermayesine ve sosyal ağlarına pek değer vermediğini görebiliriz. Ama daha zengin insanların kültürel ve sosyal sermayesine gerçekten değer veriyor. Aslında eğitim sistemi sınıflara ayırmayı pekiştirdiğini buradan görebiliriz. Zengin ailelerin çocukları da zengin olmaya devam ederken daha fakir ailelerin çocukları da fakir kalmaya ediyorlar. Yani aslında eğitim sistemi toplumsal yeniden üretimi pekiştiriyor olabilir. Bu konun birçok farklı çeşitlemeleri ve dikkate alınacak yönleri var. Ama bu videoda sadece toplumsal yeniden üretime kısa bir genel bakış yapmış olduk.