Ana içerik
Konu: J. Paul Getty Müzesi > Ünite 1
Ders 1: Sanat Eserlerinin Konservasyonu- Mumyalama Süreci
- Eski Eserlerin Korunması
- Bir İmparator Heykelini Korumak İçin Ortak Çaba
- Getty Villası’ndaki "Apollo Saettante"nin Korunması
- Depremde Sanat Eserlerinin Korunması: Sismik İzolasyon Teknolojisi
- Heykellerin ve Dekoratif Sanat Eserlerinin Korunması
- Kağıt Üzerindeki Sanat Eserlerinin Korunması
- Eski Çizim ve Tabloların Korunması
- Tabloların Konservasyonu
- Jackson Pollock’un Boya Uygulamalarını İnceleyelim
- Jackson Pollock’ın "Mural" İsimli Eserinde Kullanılan Boyanın Analizi
- De Wain Valentine: "Gri Kolon" İsimli Eseri'nin Korunması
- De Wain Valentine: Eser Yüzeyinin Önemi
- De Wain Valentine: Polyester Reçine
© 2024 Khan AcademyKullanım ŞartlarıGizlilik PolitikasıÇerez Politikası
Eski Çizim ve Tabloların Korunması
Çizim konservatörleri, çizimin tarihsel bütünlüğünü korurken sanatçının amaçladığı görünümü korumaya çalışır. Getty'deki bir konservatörün eski bir şaheser çizimi nasıl analiz ettiğini ve işlediğini keşfedin. Sanattan hoşlanır mısınız? Bizi Google+'tan takip edin. Orijinal video Getty Museum tarafından hazırlanmıştır.
Tartışmaya katılmak ister misiniz?
Henüz gönderi yok.
Video açıklaması
Merhaba ! Müzelerin en önemli rollerinden biri, koleksiyonlarına iyi bakmak ve gelecek nesiller için korumaktır. 1300’lerden 1800’lerin sonuna kadar Avrupa resimleri ya da eski ustaların resimleri bir hayli hassas. Bu eserler kâğıt üzerinde ve yaşları yüzyılı aşkın. Eski ustaların resimlerini korumaya çalışmak çok zor bir iş. Her bir resmin tek tek değerlendirilmesi gereken, kendine has bir durumu var. Burada Getty’li konservatör Alman bir ressamın 500 yıllık tablosunu inceliyor. İlk olarak resmi yuvasından yani desteğinden çıkarıyor. Resmi alttan ışık vererek inceliyor. Böylelikle lekeleri, katlama izlerini, su izlerini, gözyaşlarını ve daha önceden tamir edilen koyu bölgeyi daha kolay görebiliyor. Köşedeki gölge, resmi desteğe tutturmak için kullanılan kâğıdın izi. Sonra resmi ultraviyole ışık altında inceliyor. Kahverengi lekelere “sararma” deniyor. Bunlar küfün bıraktığı lekeler. Son olarak; resmi mikroskop altında inceliyor. Daha sonra mürekkebin çözünürlüğü test ediliyor ki yapılan işlemlerde akmayacağından emin olunsun. Resmi vakumlu bir masaya yerleştiriyor. Bu alet resmi korumak için kullanılan sıvıları kâğıttan ayırıyor. Kahverengi lekeleri azaltmak için küçük bir fırça ile amonyaklı su uyguluyor. Solüsyon, çizimin genel görünümünü bozan, bu kahverengi lekelerin rengini yumuşatıyor. Amonyaklı su kuruyunca, bunun bıraktığı izi ve fırça izlerini silmek için de etanol kullanıyor. Büyüteçli gözlüklerle resimdeki yırtıkları, aşınmış yerleri inceliyor ve onları işleme hazırlıyor. Japon kâğıdına buğday nişastasından elde edilen yapıştırıcıyı sürüyor ve yavaşça yırtığı onarıyor. Japon kâğıdının güçlü lifleri vardır; kimyasal olarak nötrdür ve kolayca tespit edilip kaldırılabilir. Resmi kurutma kâğıtlarının arasına, üzerilerine cam blok ve ağırlık koyarak yerleştiriyor ve yapıştırıcının oturmasını bekliyor. İşlemi bitirmek için bütün resim nemlendiriliyor. Sonra resim, üzerine ağırlıklar konarak nemini bırakması ve düzleşmesi için kurutma kâğıtlarının arasına bırakılıyor. Bu süreç, 2 haftaya kadar uzayabiliyor. ve kurutma kâğıtları da sürekli değiştiriliyor. Bu işlemlerin amacı, resmi tekrar yeniymiş gibi yapmak değil. Hasarı azaltarak ve görselde dikkat dağıtan şeyleri olabildiğince yok ederek sanatçının ilk yaratmak istediği esere, mümkün olduğunca yaklaşmak istiyoruz. Yıpranma kanıtları hala var. Ama artık onlar arka plana itildi, böylelikle resme daha rahat odaklanabilirsiniz.