Cassatt'ın "Loca" İsimli Tablosu

Boston Güzel Sanatlar Müzesi’ndeyiz ve Mary Cassatt’ın ‘Loca’ isimli tablosuna bakmaktayız. Sanatçı, operadaki genç kadın temasını pek çok kez resmetmiş. Degas’nın eserlerinde de bu temanın ele alındığını görürürüz, Ancak Degas genelde kulisten veya sahneden görüntüler sunar. Fransa’da yaşayan bir Amerikalı olan Cassatt ise operadaki dinleyicileri, genelde Amerikalıları, bazen de ailesini resmediyor. Gördüğümüz salon, muhtemelen Paris’teki yeni Opera Binası. Bu yapı, endüstrileşen toplumun ve yeni zenginliğin simgesi, dönemin boy gösterme yeri. Sahnedeki sanatçılardan ziyade, izleyicilerin birbirlerini görmek ve görülmek için geldikleri yer. Gözlerin üzerlerinde olduğunun bilinciyle, biraz tedirgin oturuyorlar gibi güzüküyorlar. Çok gençler. Sosyal statülerinin gereği olarak orada bulunuyorlarmış gibi duruyorlar. Renk seçimleri enteresan, yeşiller, pembeler. Eldivenleri mavi ve yeşil. Cassat, renk kullanımı ile Van Gogh ve Gauguin’i bile gölgede bırakmış! Renk seçimleri alışılagelmişin dışında, ışık ve renk kullanımı oldukça radikal. Sanırım bu iki kadın bir aynanın önünde oturuyorlar. Zira sahneye bakıyorlar Biz onların aynadaki yansımasını görüyor olmalıyız. Arkada ise opera salonundaki muhteşem avizeyi görüyoruz. Kullanılan renkler, dinlemekte oldukları müziği ifade ediyor olabilir. Renklerin neşesini görüyoruz dinledikleri müzik de neşeli olmalı. Gördüğümüz arka plan, alışılmış tarzın dışında Japon resim sanatından etkilenilmiş olduğunu söyleyebiliriz. Öndeki genç kızın omuzunun oluşturduğu yay formu, yelpazedeki yay formu ile tekrarlanmış. Tekrarlanan başka dairesel formlar da görüyoruz, avize veya balkonlar gibi. Bu, empresyonist resimlerin önemli özelliklerinden birisi: İlk baktığınızda içten geldiği gibi, hemen yapılmış bir resme baktığınızı düşünüyorsunuz. Ancak resmi detaylı incelemeye başladığınızda, aslında resmin çok titiz şekilde yapılandırılmış olduğunu ve pek çok formun kullanıldığını fark ediyorsunuz. Resmin renk seçimlerindeki ve açık fırça darbelerindeki özgürlük, 1878’de Paris hayatının özgürlüğüne ilişkin de ipuçları veriyor.