If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Bağlandığınız bilgisayar bir web filtresi kullanıyorsa, *.kastatic.org ve *.kasandbox.org adreslerinin engellerini kaldırmayı unutmayın.

Ana içerik

DNA’nın Yapısı ve Replikasyonu Tekrar

Önemli terimler

TerimAnlamı
DNA (deoksiribonükleik asit)Genetik bilginin ebeveynlerden çocuklara aktarımını ve protein üretimini kodlayan nükleik asit.
NükleotidNükleik asitlerin yapı taşı
Çift SarmalBir eksen etrafında tırmanan, dönen bir merdivene benzeyen DNA'nın iki ipliğinin yapısı
DNA replikasyonuİki iplikli bir DNA molekülünün birbirinin aynısı iki DNA molekülü kopyalandığı süreç
Baz eşleşmesiDNA moleküllerinin azotlu bazlarının birbirleriyle bağlanma prensipleri

DNA'nın yapısı

DNA, biyolojik makromoleküllerin dört önemli grubundan olan nükleik asitlere verilebilecek bir örnektir.

Nükleotitler

Tüm nükleik asitler, nükleotidlerden meydana gelir. DNA'da, her bir nükleotidin 3 parçası bulunur: deoksiriboz adı verilen 5 karbonlu bir şeker, bir fosfat grubu ve bir de azotlu baz.
DNA dört tip azotlu baz kullanır: adenin (A), guanin (G), sitozin (C) ve timin (T).
RNA nükleotidleri de, adenin, guanin ve sitozin bazlarını içerir ancak timinin yerini urasil (U) alır.

Chargaff kuralları

1950'li yıllarda, Erwin Chargaff isimli bir bilim insanı, azotlu bazların (A, T, C ve G) eşit miktarlarda bulunduklarını keşfetti. Ek olarak, A miktarı her zaman T miktarına, C miktarı da her zaman G miktarına eşitti.
Bu bulgular, DNA'nın çift sarmal yapısının keşfi için büyük önem arz ediyordu.

Çift sarmal

DNA'nın çift sarmal yapısının keşfini 1950'li yıllarda çalışan, bilim insanlarına borçluyuz.
DNA çift sarmalının sağ tarafa dönen yapısını gösteren görsel. Büyük oluk molekülün uzunluğunun yukarı tarafına doğru sarmal hareket eden daha geniş bir boşlukken, küçük oluk büyük oluğa paralel bir şekilde dönen daha dar bir boşluktur. Baz çiftleri sarmalın merkezinde bulunurken, şeker fosfat omurgası dış taraf boyunca uzanır.
DNA çift sarmalı: OpenStax, CC BY 3.0.
DNA molekülleri antiparalel bir yapıya sahiptir. Bu, sarmalın iki ipliğinin birbirine zıt yönde ilerlediği anlamına gelir. Her ipliğin bir 5' bir de 3' ucu bulunur.
DNA'nın yapısının çözülmesi, yüzyılımızın en önemli bilimsel başarılarından biridir.
DNA'nın yapısının keşfedilmesi, nasıl kopyalandığı ve taşıdığı bilgilerin nasıl hücre tarafından protein yapmak için kullanıldığı gibi birçok DNA işlevinin anlaşılması için kapı açmıştır.

DNA Replikasyonu

Yarı korunumlu replikasyon sonucu bir yeni bir eski iplik içeren DNA iki sarmak üretilir.
Yarı korumalı replikasyon: Görselin uyarlandığı kaynak: OpenStax, CC BY 3.0.
DNA replikasyonu yarı korumalıdır. Bu, çift sarmaldaki ipliklerin her ikisinin de, yeni ipliklerin sentezi için şablon görevi görebildiği anlamına gelir.
Replikasyon, Chargaff kuralları ile açıklanabilen tamamlayıcı baz eşleşmesi prensibine dayanır. Bu prensibe göre adenin (A) her zaman timin (T) ile, sitozin (C) ise her zaman guanin (G) ile bağ kurar.

Replikasyon süreci

Watson ve Crick'in temel DNA replikasyon modelinin şeması.
  1. DNA çift sarmalı.
  2. Hidrojen bağları kopar ve sarmal açılır.
  3. Her bir DNA ipliği, yeni ve tamamlayıcı bir iplik sentezi için şablon görevi görür.
  4. Replikasyon, her biri bir yeni ve bir eski ipliğe sahip iki özdeş DNA çift sarmalı üretir.
DNA replikasyonu, birkaç enzimin yardımı ile gerçekleşir. Bu enzimler, iki pliği bir arada tutan hidrojen bağlarını kopararak, DNA'nın bir fermuar gibi açılmasını sağlarlar.
İpliklerin her biri, yeni bir tamamlayıcı iplik sentezinde şablon olarak kullanılır. Tamamlayıcı bazlar birbirlerine bağlanır (A-T ve C-G).
DNA şablon ipliği ve tamamlayıcı ipliğin sentezi
Bu süreçte görev alan en önemli enzim DNA polimerazdır. DNA polimeraz yeni tamamlayıcı ipliğin sentezi için nükleotidlerini bir araya getirir. DNA polimeraz aynı zamanda her bir DNA ipliğinin kontrol okumasını yaparak hata olmamasını sağlar.

Öncü ve gecikmeli iplikler

DNA, replikasyon çatalında iki farklı iplik olarak sentezlenir.
Yeni ipliklerin biri olan, öncü iplik, 5'-3' yönünde çatala doğru ilerler ve sürekli olarak sentezlenir.
Diğer gecikmeli iplik olarak adlandırılan iplik ise, 5'-3' yönünde çataldan uzaklaşarak ilerler ve Okazaki fragmanları adı verilen küçük parçalar halinde sentezlenir.
Öncü ve gecikmeli ipliklerin şemaları

Örnek: Tamamlayıcı ipliği belirleyelim

DNA yalnıza 5'-3' yönde sentezlenir. Eğer şablon ipliğin dizilimini biliyorsanız, tamamlayıcı ipliğin dizilimini de bulabilirsiniz.
Örneğin, eğer bir ipliğin dizisinin 5'-AATTGGSS-3’ olduğu biliniyorsa, bununla eşleşen ipliğin dizisi 3’-TTAASSGG-5’ olmalıdır. Böylece her baz eşiyle eşleşmiş olur:
5'-AATTGGCC-3' 3'-TTAACCGG-5'
Bu iki iplik birbirini tamamlar, birindeki baz karşıdaki eşine bağlanır. A-T çiftleri iki hidrojen bağı ile bağlıyken, G-S çiftleri üç hidrojen bağı ile bağlıdır.

Sık rastlanan hatalar ve kavram yanılgıları

  • DNA replikasyonu, hücre bölünmesi ile aynı şey değildir. Replikasyon, hücre bölünmesinden önce, hücre döngüsünün S evresinde gerçekleşir. Ancak replikasyon, iki yeni DNA ipliğinin sentez ile alakalı olup yeni hücrelerle alakalı değildir.
  • Bazıları, DNA sentezininöncü iplikte 5'-3' yönünde, gecikmeli iplikte ise 3'-5' yönünde gerçekleştiğini düşünür. Bu doğru değildir. DNA polimeraz DNA'yı yalnızca 5'-3' yönde sentezler. Öncü ve gecikmeli iplikler arasındaki fark, öncü ipliğin çatala doğru, gecikmeli ipliğin ise çataldan uzaklaşarak sentezlenmesidir.

Tartışmaya katılmak ister misiniz?

Henüz gönderi yok.
İngilizce biliyor musunuz? Khan Academy'nin İngilizce sitesinde neler olduğunu görmek için buraya tıklayın.