If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Bağlandığınız bilgisayar bir web filtresi kullanıyorsa, *.kastatic.org ve *.kasandbox.org adreslerinin engellerini kaldırmayı unutmayın.

Ana içerik

Mali Politikalar ve Vergiler

Vergi politikalarının toplam talep üzerindeki etkileri. Orijinal video Sal Khan tarafından hazırlanmıştır.

Tartışmaya katılmak ister misiniz?

Henüz gönderi yok.
İngilizce biliyor musunuz? Khan Academy'nin İngilizce sitesinde neler olduğunu görmek için buraya tıklayın.

Video açıklaması

Arkadaşlar merhaba, bir önceki videoya tamamlayıcı bir ek yapmak istiyorum bu dersimizde çünkü geçen videoda, hükümetin kullanabileceği mali politika araçlarının tümünü anlatmamıştım. Sadece şundan bahsetmiştim: Bir hükümet vardı. Vergileri sabit tutarken harcamaları arttırıyordu. Evet vergiler sabit, harcama artıyor. Ve bu hükümetin bunu yapabilmesinin tek yolu neydi? Daha fazla borçlanmaktı. Ya da hükümet tasarruf ediyorsa, tasarrufu da azaltabilir. Ancak, çoğu hükümet daha çok borçlanma yoluna gider. Yani borçları artırıyor. Şimdi, GSYİH'nın harcama bileşenlerini sayacak olursak eğer GSYİH eşittir tüketici harcamaları, yani büyük oranda bireylerin, tüketicilerin yaptığı özel harcamalar. Artı yatırım. Yatırımı çoğu zaman firmalar yapar, ama mesela ev alan bir birey de yatırım yapmıştır. Artı devlet harcamaları, artı net ihracat. Böylece formülümüz tamamlanmış oluyor. Geçen videomuzda bu ikisini sabit tutuyorduk. Vergiler de değişmiyordu. Yani, hükümet, harcamalarına kaynak bulmak için vergileri arttırmıyordu. O yüzden bu kısım sabitti. Ancak fazladan borçlanarak daha fazla harcama yapıyordu. O yüzden burası artıyordu. Diğer her şey aşağı yukarı sabit kaldığından, GSYİH yükseliyordu. Arkadaşlar hükümetin kullanabileceği bir diğer araçsa, harcamaları sabit tutup, vergileri düşürmektir. Vergi düşünce ne olur? Bireysel açısından baktığımızda bireysel tüketicinin cebinde kalıcak, firmalar açısından bakarsakta firmaların kasasında daha fazla para kalacak ve harcamalar sabitken gelirleri azaltmanın tek yolu da, yine, daha fazla borçlanmaktır. Yani ortak nokta, borçlanmanın artması. Hükümet daha fazla borç alacak. Tabii burada, hiç tasarrufunun olmadığını varsayıyoruz arkadaşlar. Hükümetin böyle bir durumu finanse etmek için hazırdan yiyecek parası yok farz ediyoruz. Şimdi yine dönelim formülümüze, GSYİH = tüketim + yatırım + hükümet harcamaları + net ihracat. Şimdiki durumda hükümet harcamaları sabit. Ama vergi azaldığından, tüketicilerin ve firmaların harcayabilecek daha fazla paraları var. Gerçekten de bu paranın bir kısmını harcıyorlar. Dolayısıyla bu ikisi artıyor. Neticede ne oluyor? GSYİH yükseliyor. Yani bu ihtimali de görmezden gelmeyelim istedim. Mali politika hükümet harcamalarını arttırıp azaltmaktan ibaret değil. Vergi politikası da söz konusu. Vergiler de arttırılıp, azaltılabiliyor.