Eserlerin Korunması: Picasso'nun Gitarları, 1912-1914

Eski fotoğraflar gitarın girdiği halleri ve dönüşümünü anlamamıza çok yardımcı oluyorlar. Müze görevlileri ve eseri korumaya yönelik çalışanlar için bu fotoğraflar çok faydalı. Gitar müzeye geldiğinde baş kısmında bir üçgen eksikti. 1980’de bir araya getirildiğinde bir kopyası yapıldı. Bunu koyu kartondan yapmışlardı, sergilenende oydu zaten. Ama eski fotoğraflara baktığınızda o üçgenin tonunun gitarın kendisiyle daha yakın olduğunu görüyorsunuz, koyu değil. Bu sergi için yeni bir kopya hazırlandı. Yeni olan eski fotoğraflar temel alınarak yapıldığı için orjinalle daha benzer. Rengi ve yerleştiriliş şekli de daha çok benziyor. Bence bu ön yüzün tanımlanmasında çok yardımcı oluyor. Müzeye gitarla beraber gelen masa üstü, hemen gitarla beraber sergilenmedi, gördüğünüz gibi orası daha önceden kumaşlanmış kutudan kesilen kısımlardan. Bunlarda kutuyu bir arada tutacak zımba yerleri. Burası dışarıya doğru uzanacaktı. Bu açık renkli kısım masanın üstü eklendiğinde ışıktan korunacaktı, ve bu aşağıdaki deliklerde masa üstünün tutturulduğu delikler. Gitar 1980’de tekrar bir araya getirildiğinde yüzeyi temizlenmemişti. Ve o koca 70 senede sanatçının stüdyosunda bulunmaktan ve kutuda beklemekten toz kaplamıştı. Lekeler ve toz birikmeleri gitarın görsel anlatımını bozuyorlardı. Bu yüzden de gitara yüzey temizliği yapmaya karar verdik. Kağıdın yüzey temizleme süreci yumuşak fırçalardan silgilere kadar bir çok farklı araçla yapılır. Ben gitarla çalışırken ellerim için destekler yapmak zorunda kaldım. Böylelikle aşağılarda çok küçük yerlere ulaşabildim. Ayrıca kendi temizleme araçlarımıda oluşturmam gerekti. Bu sayede gitarın rengi eşitlenmiş ve orjinaline yaklaşmış oldu. Gitarın renk dağılımı böylelikle daha eşit oldu. Yani bütünlüğü artmış oldu.