Dürer'in Otoportresi, El ve Yastık Çalışmaları

Bu Albrecht Dürer tarafından 1493’de yapılmış bir çizim. O yıllarda Dürer 22 yaşındaydı, okulunu yeni bitirmişti. Nuremburg’a dönüp Kuzey Avrupa’da ünlü bir sanatçı olmak üzereydi. Bence bu çizim çok alçakgönüllü bir şekilde başladı. Etrafındaki şeyleri incelemek istiyordu. Aynı ondan önceki sanatçıların sonsuz çalışmaları gibi. Genellikle böyle çalışmalarını desen kitaplarında toplar ve bunları tekrar tekrar kullanabilirlerdi. Ama Dürer bunu biraz daha kişisel bir hale getiriyor. Ve tüm mükemmeliyeti ve kusurlarıyla kendi kafasını subje olarak seçiyor. Gözlemi ise kusursuz bir şekilde gerçekleştiriyor.bakış, kendine güven. Ve en çok çenesindeki kılları seviyorum, çünkü biyografik açıdan mükemme bir anlam taşıyorlar. Sanki onu kalabalıkta tanırmışız gibi. Bu çizimi bir gözlemden çok sanat eserine dönüştüren bütün estetik seçimler yapılmış. Yastıkta görünen o kıvrımlar ve katlar, bedeninin geri kalanını çizmeyip sadece kafasına odaklanışı ve eliyle kombine edişi gerçekten müthiş. Elleriyle çalışan bir sanatçı ve burada bir kompozisyon yaratmış. 3 farklı çalışma olarak oluşturacağı yerde, bu öğeleri öyle güzel bir araya getirmiş ki sanki hepsi bir beden oluşturuyor. En başta beklemeyeceğiniz bir uyum içerisindeler. Daha sonra aynı yastığın 6 farklı çizimini daha yapmış. Tabi birbirinden biraz farklı olarak. Bunu yastığın bir hikayesi olarak görmek mümkün. Bir karikatürdeki gibi belki de, yürüyor dans ediyor. Sürekli geri dönüp bakıyorum. Hepimizin yapabileceği gözlem ile bunu kaydetme yeteneğinin harika bir birleşimi. Kafa hem bir imza niteliği taşıyor hemde bir şeyler anlatıyor. “Ben Albrecht Dürer’im ve Harika şeyler yapacağım” diyor.