Fenton, "Bulutlu Manzara"

Burada Roger Fenton’un 1856 tarihinde çektiği bir fotoğrafa bakıyoruz. Adı da Yağmurdan Sonra Bulutlar ya da Geceden Sonra Bulutlar. Tam olarak bilmiyoruz. Aslında çok da önemli değil. Çünkü bu fotoğraf bende doğrudan duygusal tepkiler uyandırıyor. Bu tarihlerde fotoğraf hala bir bilimden çok bir sanat olarak görülmekteydi. Bu görselin bilinen tek basılı hali bu. Bu fotoğraf kişisel bir Fenton koleksiyonunun parçası. Görsel tam bir dikdörtgen olacak şekilde kesilmemiş. Üst kısımda hafif bir eğim bile var. Cennetin kubbesi ya da dünyanın şekli gibi… Bakın, gök taşına benzeyen, düşen cisimler varmış gibi, bunlar aslında sanatçının düzeltmediği küçük teknik hatalar. Ve işte bu bitmemişlik hissi bende samimi bir duygu uyandırıyor ve beni sanatçıya bağlıyor. Fotoğrafın ilk zamanlarında bir fotoğrafçı manzara resmi çektiğinde genelde resmin gökyüzü kısmı daha çok ışığa maruz bırakılırdı. Fenton ise bunun tam tersini yapıyor. Onun için önemli olan belirli bir yer değil, belirli bir duygu. Burada çok minimal bir şey olmasına rağmen aslında kocaman alanlar var. Manzaranın kararmasına izin vermiş, otlayan koyunlar, tepedeki ağaçlar, bunlar neredeyse gözükmüyor. 19. yy fotoğrafında genelde ufuk çizgisi ortadadır. Oysa burada ufuk çizgisini resmin altına çekmiş ve rüyalardan bir sahneymiş gibi gözüken bulut denizini yaratmış. Bu fotoğraf bana, insanın dünyasının evrende ne kadar az yer kapladığını hatırlatıyor. Hem ilham verici hem de mütevazi olmamızı sağlıyor.