James Rosenquist, "F-111," 1964-65

F-111’ı 1964 te tamamladım. F-111 o dönemde en son planlama aşamasındaki Amerikan bombardıman uçağıydı. Daha tamamlanmadan görevi hazır ve kesindi. Bu savaş makinasının görevi böyle bir dönemde insanlara iş sağlamak ve Long İsland’a vergi sağlamaktı. O dönemde yapımında çalışan insanların bir yerlere geleceğini biliyordum, ama tam olarak ne olacağını bilmiyordum. Burada çalışan insanların 2 buçuk çocukları 3 buçuk arabaları ve varoşlarda bir evleri olabiliyordu. Resimde turuncu makarna spagetti, pasta, ampuller, çiçekler ve daha birçok şeyi bir araya getirdim. Bana ekonominin üstünden bir uçak gibi geldi. Küçük kız bir kurutma makinesinin alındaki pilottu. Havadaki yüzücü ise atomik bir felaketin ortasında hava arayan bir insan gibiydi. Çinlilerin gelir vergisini aslında bir hayır kurumuna bağışta bulunmak için icaat ettiklerni duymuştum. Bende eğer bu resmi satarsam resmi satın alan kişi bunun vergisiyle zaten bir F 111 almış olacak diye düşündüm. Çevresel görüş fikri ile çok ilgiliydim. Bunu resimlerime de yansıttım. Görünen derinlik algısının gözlerin bir köşesinden diğer köşesine uzanan çevresel görüş alanı yüzünden öyle olduğunu düşünüyordum. Bu yüzden kişinin benliğini sorgulaması çok doğal. 1960’larda resim savaş karşıtı propaganda olarak görülüyordu. Ama fikirlerin çeşitliliği varlığına sebep olan şeydi.