Léopold Survage,  "Renkli Ritim: Sinema İçin Çalışma"

Leopold Survage’ın “Renkli Ritim” adlı bu seriyi yaratırken amacı soyut bir film yaratmaktı. Survage kendi söylemlerinden birinde; resmin hareketsizliğini bir imkânsızlık olarak tanımlıyor ve resmi, tabloyu hareket ettirmek istediğini belirtiyor. Tabi bunun bir sebebi de o dönemde şehirdeki diğer hareketlilik. Otomobilin icadı, uçağın icadı, şehrin inanılmaz görüntüsü, ışıklar… Ve tabi sinemanın başlangıcı ki 1893’te yeni yeni başlamıştır. Yani Survage bu filmi yapmak isterken daha 20 sene anca geçmişti. En iyi bildiği şeye, yani resim çizmeye yönelmişti. Çok yumuşak yüzeyli bir kağıt seçti. Pürüzsüzdü Siyah mürekkeple başladı. Resmin kenarlarında bir şekil oluşturdu. Ve sonra bu güzel suluboya renklerle içlerini doldurdu. Mürekkep suda çözünmez yani suluboyayla tekrar üzerine boyamaya başladığında mürekkep dağılmıyordu. Böylece ardı ardına böyle güzel eserler ortaya çıkarabildi. Sinemanın en önemli unsurlarından biri olan ışığı yakalayabildi. Bir tür parlaklık gibi, sinemada otururken gördüğünüz türden değil… Bütün seriyi bir araya getirip baktığınızda şekillerin nasıl birbirlerini beslediklerini görebiliyorsunuz. O dönemdeki bazı eleştirmenler organik bazı şeylere, örneğin büyüyen şişen gelişen, sonra sönen tekrar şişen şeylere, bitkiler gibi şeylere benzettiler. Kendisinin bunları hareketlendiremeyeceğini biliyordu ama bir gün bir teknisyenin bunları animasyonlar haline getireceğini düşünerek 100’e yakın resim çizdi. Fakat maalesef 1. Dünya savaşının araya girmesi yüzünden bu hiç yapılmadı. Çok geleneksel bir ressam olarak eğitim almıştı, fakat bu eğitimin dışında düşünme becerisi ve nasıl yapacağını hiç bilemeyeceği şeyler hayal etmesi bence inanılmaz bir risk. Ve böyle bir risk, sanat için, bence gerekli. En iyi sanatçılar en büyük riskleri göze alanlardır.