Pablo Picasso’nun "Ayna Karşısındaki Kız" (Girl Before a Mirror) Adlı Eseri, 1932 | MoMA Eğitim Bölümü

Merhaba, ben Grace Hwang. Buradaki Okul Programları’nda çalışan eğitmenlerden biriyim. Modern sanatlarla daha önce hiç tanışmamış öğrenciler için bu tablo biraz zorlayıcı olabilir. Genellikle resmi parçalara bölerek bunu öğrenciler için kolaylaştırmaya çalışıyorum. Böylece Picasso’nun burada insan vücudunu, renk ve şekillere dönüştürdüğünü daha kolay görebiliyorlar. Gözler tanıdık şeyler aramaya başlıyor. “Aa işte burada bir yüz var.” Ve yavaşça buradaki şekiller bir bütün olarak belirmeye başlıyor. Mesela şuradaki ayna gibi… Öğrencilerin bunu keşfettikleri an, bana hep çok enteresan geliyor. Genelde şöyle diyorlar: “Vay canına! Burada aynada kendine bakan bir kız var ve kızın aynada gördüğü şey gerçek hayattakinden daha farklı”. “Tablodaki kız üzgün veya aynada gördüğü şeyden pek memnun değil.” Onlara bu kanıya nereden vardıklarını sorduğumda ise, renkler hakkında konuşmaya başlıyoruz. Aynadaki yansımada göz bebeklerinin olmadığını ve kızın gözlerinin çökmüş gözüktüğünü fark ettiklerini dile getiriyorlar. Bu tabloyu incelerken benim keşfettiğim şey ise arka planı oldu. Çılgın bir baklava deseni ve içlerindeki yuvarlaklar ile soytarı motifleri gibi duruyor. Biliyoruz ki Picasso da kendisini soytarı ve üçkâğıtçı olarak görürdü. Yani resmin arka planı aslında Picasso’nun metaforu… Kendi araştırmalarım sonucu bulduğum bu bilgiyi, zaman zaman öğrencilere söylediğimde ise farklı tepkilerle karşılaşıyorum. Kimisi bunu çok saçma buluyor. “Burada sadece bir kadın var ve aynada onun yansıması gözüküyor, bu resimde sadece bu var” diyorlar. Kimisi de, “Demek ki Picasso aynada kendine bakan bu genç kadını böyle algılıyor” diyor. Sanatta, özellikle de modern sanatta en sevdiğim şey bu. Eğer içine girmek istersen seni içeriye davet ediyor. Ama “ben burada iyiyim” deyip dışında durmak istersen de, “peki, o zaman ben de seninle burada dururum” diyor.