Sanat Eserleriyle Eğitim İçin İpuçları | MoMA Eğitim

Ben Lisa Mazzola. MoMa’da eğitimci olarak çalışıyorum. MoMA galerilerinde, öğrencilerle ve öğretmenlerle, sohbet havasında geçen dersler yapıyorum. Birazdan sizlere, eserleri daha iyi anlamalarını sağlamak için kullandığım 5 önemli ipucundan bahsedeceğim. Öğretmenlerin sıklıkla benimle paylaştıkları problemlerden biri, öğrencilerin sanat eserlerine odaklanmalarını sağlamanın ne kadar zor olduğu. MoMA’da, öğrencilerin dikkatini çekmek için açık uçlu sorular soruyoruz. Açık uçlu sorular, cevabı “evet” ya da “hayır” olmayan soruları kastediyorum. Bu resme bakınca başka ne gördünüz? Mesela tablonun boyutu, şu an orijinal tabloya bakıyorsunuz. Bu çok daha büyük, öyle değil mi? Başka neleri fark ettiğinizi söyleyebilir misiniz? Evet! Biraz daha açıklayabilir misin? Tablonun daha düz olması ne demek? Bu tarz sorular, çocukların, gördükleri şeyler hakkında daha önceden bir şey bilmeden, kendi fikirlerini geliştirmelerine yardımcı oluyor. Farklı gözlemler ve yorumlar yapabiliyorlar. Açık uçlu sorularla güzel bir katılım yakaladıktan sonra, öğrencilerin verdikleri cevapları tekrar ederek ya da başka bir şekilde ifade ederek doğrulamalısınız. Tüm bilgileri bir kerede vermek yerine, yavaş yavaş ve kademe kademe vermelisiniz. Bu sayede, öğrenciler fikirlerini ve yorumlarını sohbete dahil edebilirler. Bu tabloyla, ressam, büyüdüğü köyü resmetmek istemiş. Her şeyi bire bir aktarmak yerine de, işin içine gerçek üstü öğeler katmış. Öğrencilerin hepsi topluluk önünde konuşmak istemeyebilir. Bazıları fikirlerini paylaşmak konusunda kendilerini rahat hissetmiyor da olabilir. Bu öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılayabilmek için de, değişik eğitim stillerini uygulayabileceğim; yazı yazma, resim yapma gibi faklı teknikleri kullanmayı ya da bir tablodaki figürün duruşunu taklit etmek gibi fiziksel olan farklı aktiviteler geliştirmeyi tercih ediyorum. Birisi, bunun gerçek mi yoksa hayal ürünü mü olması gerektiğiyle ilgili bir soru sordu İkisi de olabilir! Çizgiler ve şekillerle istediğiniz gibi oynayabilirsiniz. Öğrencileri diyalog harici öğrenme stillerine maruz bıraktığınızda, sadece konuşarak alamayacağınız tepkileri de almaya başlıyorsunuz. Öğrencilerinizi, sanat eserleriyle ilgili kişisel deneyimleri hakkında düşündürmeyi başarabilirseniz, bir bağlantı kurmuş olursunuz. Ne kadar çok bağlantı kurarsanız o kadar çok geri dönüş alırsınız ve öğrencileriniz de daha fazla şey öğrenirler. Bilgi ve fikirler arasındaki bağlantı, öğrencileri harekete geçirir. ve sanat eserlerini kendi kendilerine inceleyebilmelerini de sağlar. Açık uçlu sorular sordunuz, bilgiyi kademe kademe paylaştınız, öğrencileri farklı uygulamalarla sohbete dahil ettiniz ve bağlantılar kurdunuz. Size önerebileceğim son ipucum, düşünmeniz. Bunu yapmanın farklı yolları da var tabii. Daha genel fikirlerle ilgili açık uçlu bir soru sorabilirsiniz. Daha önce hakkında bir şey bilmedikleri bu sanat eseriyle ilgili ne öğrendiklerini anlatmalarını veya öğrendikleri şeyler hakkında yazı yazmalarını ya da resim yapmalarını isteyebilirsiniz. Bunu nasıl yapıyorsanız yapın ama zaman ayırıp, fikirlerini toparlamalarını sağlayın ve düşünün. Çocuklar, sessiz olduğumuzda neler oluyor görüyor musunuz? Tabloya baktığımızda aklımıza, birden bire bir sürü fikir geliyor! Trafik, labirent, renkler var ya da sanki bir oyun gibi. Eğer bu 5 ipucunu uygularsanız, öğrencileriniz ve sanat eserleri arasında derin bağlar kurabilirsiniz.